۱۳۹۲ مهر ۱۲, جمعه

گفتگو با رسول حیدرزاده هنرمند آذری زندان اوین







 رسول حیدر‌زاده هنرمند آذربایجانی که در اردیبهشت ۱۳۹۰ به همراه دو تن دیگر بازداشت و در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی به ۷ سال زندان محکوم شد، در طی گفتگویی می‌گوید: "دادگاه ما سه نفر بیشتر از ۵ دقیقه طول نکشید و هیچگونه فرصت دفاع از خود و یا استفاده از وکیل به ما داده نشد، حتی از صدور کیفر خواست امتناع ورزیدند."
متن کامل این گفتگو را در زیر می‌خوانید:
۱-    آقای حیدرزاده بر اساس اخبار معدودی که از شما بر روی سایت‌ها قرار دارد، شما به عنوان موزیسین آذری معرفی می‌شوید. لطفا خودتان را برای مخاطبان معرفی کنید.
بنده را به عنوان خواننده می‌شناسند تا موزیسین و تحصیلاتم هم در این زمینه است.
۲-    اتهامات وارده به شما امنیتی و مشخصا جاسوسی عنوان شده است که حکم هفت سال حبس تعزیری برای شما را به همراه داشته. آیا اتهام وارده را قبول دارید؟
جاسوسی، اجتماع و تبانی است، اتهام‌های وارده بر بنده بیشتر بر یک طنز شبیه است، بدون ارائه هیچگونه سند و مدرکی‌ زندانی شده‌ام، و به هیچ عنوان این اتهامات را قبول ندارم.
۳-    نحوه دستگیری شما به چه صورت بوده است؟
من بدون اخذ احضاریه از دادگاه و به طور فجیح دستگیر شدم. ابتدا فکر کردم که قصد و ربایش دارند، چون هویت آن‌ها برای من اصلا مشخص نبود، سه روز اول در یک منزل شخصی‌ نامعلوم و در یک زیر زمین مورد بازجویی قرار گرفتم.
۴-    روند دادگاه به چه صورت بوده است؟ آیا فرصت دفاع داشته و از وکیل برخوردار بودید؟ آیا احکام صادره بر اساس اعترافات جنابعالی بوده؟
دادگاه ما سه نفر بیشتر از ۵ دقیقه طول نکشید و هیچگونه فرصت دفاع از خود و یا استفاده از وکیل به ما داده نشد، حتی از صدور کیفر خواست امتناع ورزیدند.
فقط تفهیم اتهام شدید و در غیاب نماینده دادستان که شاکی‌ پروندهٔ بود و قانونن باید حضور می‌داشت و هیچگونه سند و مدرکی‌ وجود نداشته و هیچ اعتراضی هم از طرف بنده موجود نبود، در کّل این پرونده بر اساس پروژه‌ توهومات و بازجویی‌های غیر متخصص بود.
۵-    سه بار اعتصاب غذا توسط شما به همراه دکتر اسماعیل برزگر، در اواخر سال ۹۰ گزارش شده بود که نهایتا با انتقال شما به انفرادی همراه بود. اعتراضات شما در چه خصوص بوده و نهایتا به چه نتیجه‌ای رسیده است؟
در تمام دنیا کسی‌ که به عنوان اعتراض دست به اعتصاب غذا می‌زند به بیمارستان منتقل می‌کنند، تا تحت نظر پزشک باشد، ولی‌ ما را به انفرادی بردند که در آنجا آقای بزرگی‌ عارضه خونریزی معده پیدا کرد و اعتراض ما نسبت به ماهیت پرونده و صدور احکام ظالمانه بود که تا کنون ثمرهٔ‌ای نداشته است.
۶-    پیامی اگر برای مخاطبان و درخواستی اگر از نهادهای حقوق بشری دارید؛ بفرمایید.
پیامی ندارم چون اعتقاد دارم مردم همه چیز را می‌دانند، خوب و بد را می‌فهمند و بهتر می‌شناسند و در کّل آرزومند جهانی‌ آری از استبداد، دیکتاتوری و شونیزم هستم.

محرومیت زینب جلالیان از امکانات درمانی / وی در آستانه نابینایی قرار دارد







زینب جلالیان زندانی سیاسی بندزنان زندان دیزل‌آباد با وجود مشکلات شدید جسمی از امکانات درمانی یا مرخصی استعلاجی محروم است و در آستانه نابینایی قرار دارد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این زندانی سیاسی از مدت‌ها پیش از مشکلات بینایی شدید رنج می‌برد و بتازگی دیگر قادر به دیدن نیست.
یکی از بستگان این زندانی سیاسی به گزارشگر هرانا گفت: "روز چهارشنبه خانواده به ملاقات زینب رفتند ولی مسئولین وی را برای ملاقات نیاوردند و موفق به دیدار وی نشدند. برادرش قبل‌تر از قاضی اجازه ملاقات گرفته بود و با این حال زندان اجازه ملاقات به ما ندادند. زینب علاوه بر مشکلات روده از دو سال پیش از ناراحتی شدید بینایی رنج می‌برد. مسئولین آنقدر رسیدگی نکردند که دیگر جایی را نمی‌بیند. نه خودشان درمان می‌کنند و نه می‌دهند ما ببریم مداوایش کنیم. گذاشتند تا کور شود."
زینب جلالیان در سال ۸۶ از سوی مأموران اداره اطلاعات کرمانشاه دستگیر شد و در دادگاه انقلاب ابتدا به اعدام و سپس به حبس ابد محکوم شد.
این زندانی سیاسی در سالهای گذشته به شدت تحت فشار قرار داشته است و بار‌ها در اعتراض به وضعیت خود دست به اعتصاب غذا زده است.
گفتنی است، پیش‌تر در گزارشاتی که در خبرگزاری‌های مختلف منتشر شده بود، علت مشکلات بینایی زینب جلالیان ایراد ضربه به سر وی در هنگام بازجویی عنوان شده است.

ابراز نگرانی خانواده دو تن از زندانیان عقیدتی اهل سنت







خانواده و بستگان کاوه ویسی و مختار رحیمی از زندانیان عقیدتی اهل سنت که به اعدام محکوم شده‌اند و از روز یک‌شنبه به مکان نامعلومی منتقل شده‌اند نسبت به اجرای حکم ایشان ابراز نگرانی کردند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ماموستا کاوه ویسی و مختار رحیمی روز یک‌شنبه ۷ مهر ماه از سالن ۱۰ زندان رجایی شهر کرج به نقطه نامعلومی منتقل شدند.
یکی از بستگان این دو زندانی سیاسی که نخواست نامش فاش شود به گزارشگر هرانا گفت: "از آنجا که ماموستا خالد (کاوه) ویسی و مختار رحیمی هردو توسط قاضی مقیسه (ای) به اعدام محکوم شده‌اند، ما فکر می‌کنیم که بخواهند حکمشان را اجرا کنند."
وی در ادامه گفت: "ما از تمام مراجع و فعالین حقوق بشر می‌خواهیم در مقابل اعدام عزیزانمان سکوت نکنند و از مسئولین خواهان برگزاری جلسه مجدد دادگاه ایشان بصورت علنی هستیم."
این دو زندانی عقیدتی اهل سنت که از سال ۱۳۸۸ در زندان بسر می‌برند، توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی احمد مقیسه‌ای به اعدام محکوم شده‌اند.
کاوه (خالد) ویسی در تاریخ ۲۷ فروردین ماه ۱۳۸۸ بازداشت و مختار رحیمی نیز از تاریخ ۲۷ مهر ماه‌‌‌ همان سال در بازداشت بسر می‌برد.

اکبر مهاجری، فعال مدنی ساکن تبریز بازداشت شد







اکبر مهاجری، از فعالین مدنی ساکن شهر تبریز امروز پنج شنبه، ۱۱ مهرماه از سوی ماموران امنیتی جهت اجرای حکم بازداشت شد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اکبر مهاجری، فعال مدنی ساکن تبریز بازداشت و به قرنطینه‌ی زندان مرکزی تبریز منتقل شده است.

وی روز نهم شهریور ماه سال ۱۳۹۰ در جریان اعتراضات مدنی مردم تبریز نسبت به وضعیت بغرنج دریاچه‎‌‌ی اورمیه‌ به همراه چند تن دیگر از فعالین مدنی بازداشت و ۲۸ آبان همان سال به قید وثیقه‌ی ۳۰۰ میلیون ریالی از زندان مرکزی تبریز آزاد شده بود.

آقای مهاجری ۱۷ دی ماه سال ۱۳۹۰ در شعبه‌ی اول دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی حملبر محاکمه و به اتهام اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت ملی به دلیل پخش و توزیع پوسترهایی در رابطه با دریاچه‌ی اورمیه به ۴ ماه حبس تعزیری و ۸ ماه حبس تعلیقی محکوم گردید. وی از اتهام تبلیغ علیه نظام در شعبه ۴ بازپرسی تبرئه شده بود.

لازم به توضیح است که اکبر مهاجری برای گذراندن ادامه‌ی دوران حبس خود به قرنطینه‌ی زندان مرکزی تبریز انتقال یافته است.