۱۳۹۳ خرداد ۱۰, شنبه

غلامرضا خسروی بادستبند و پابند برای آخرین بار با خانواده خود را ملاقات کرد










خسروی اکنون با دستبند و پابند در انفرادیهای بند ۵ زندان رجایی شهر بسر می‌برد

ساعتی پیش خانواده غلامرضا خسروی برای آخرین بار موفق به دیدار وی شدند که با دستبند و پابند برای ملاقات آورده شده بود.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ساعاتی پیش خانواده غلامرضا خسروی سوادجانی برای آخرین بار موفق شدند با وی که بصورت دستبند و پابند به ملاقات آورده شده بود دیدار کنند.
برادر این زندانی سیاسی به گزارشگر هرانا گفت: «وی را با دستبند و پابند به ملاقات آوردند و همه خانواده هم آمده بودند. این ملاقات حدود ساعت ۱۰ شب صورت گرفت. هنگام خروج از ملاقات صورتجلسه‌ای را آوردند تا همه ما امضاء کنیم و به ما ابلاغ شد حکم اعدام غلامرضا خسروی صبح فردا [یک‌شنبه ۱۱ خرداد] به اجرا در می‌آید.»
گفتنی است، طبق آخرین اخباری که بدست ما رسیده غلامرضا خسروی هم‌اکنون بصورت دستبند و پابند در سلول انفرادی بند ۵ نگهداری می‌شود.
غلامرضا خسروی از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است که سال ۸۶ در کرمان بازداشت و به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران به ۳ سال حبس تعزیری و ۳ سال حبس تعلیقی محکوم شده بود اما در حین سپری کردن این محکومیت، در یک فرایند غیرقانونی پرونده‌اش مجدداً به جریان افتاد و به اتهام محاربه، به اعدام محکوم شد. این حکم از سوی دیوان عالی کشور تایید شده است.

اعدام غلامرضا خسروی غیر قانونیست





یک وکیل و حقوق‌دان ساکن ایران: اجرای حکم اعدام غلامرضا خسروی با توجه به قانون جدید فاقد توجیه قانونی است زیرا ماده ۱۸۶ قانون سابق خوشبختانه در قانون لاحق حذف شده و با توجه به این تغییر که به نفع متهم است، اجرای احکامی که بر مبنای آن ماده بوده است خلاف قانون می‌باشد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، صبح روز جاری شنبه ۱۰ خرداد ماه غلامرضا خسروی سوادجانی زندانی سیاسی محکوم به اعدام که به تازگی به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بود از بند قرنطینه این زندان به سلول انفرادی منتقل شد تا حکم اعدام در موردش به اجرا درآید.
مسئولین زندان از وی خواستند که به خانواده خود اطلاع دهد که به ملاقاتش بیایند و در جواب سئوال اینکه این ملاقات بی‌موقع برای چیست به خانواده گفتند: شما از حکم وی اطلاع دارید. بعدا نگویید قبل از اینکه اعدام شود ملاقات ندادند.
در این رابطه یکی از وکلا و حقوق دانهای داخل کشور به گزارشگر هرانا گفت: «حکم اعدامی که فارغ از درستی یا غلط بودن آن در زمان صدور، در حال حاضر فاقد وصف قانونی است؛ چرا که در قانون مجازات اسلامی جدید محارب صرفاً کسی است که دست به سلاح ببرد و ماده ۱۸۶ قانون سابق که تقریباً تمامی احکام اعدام و تبعید صادره در طی این چند سال بر مبنای آن صادر شده است حذف گردیده است.»
وی در ادامه گفت: «با توجه به خفیف بودن قانون فعلی به نسبت قانون قدیم در این مورد، دو اقدام متصور است؛ یکی اعاده دادرسی توسط محکوم و دیگری اقدام اجرای احکام در ارسال پرونده به دادگاه صادر کننده رای یا جانشین آن جهت اعمال تخفیف در مجازات. نکته‌ای که حائز اهمیت است صرفاً در این است که در حال حاضر بر مبنای هیچیک از اصول قانون، شرع و عرف امکان اجرای حکم اعدام وی وجود ندارد.»
وی در پایان نیز عنوان داشت: «با توجه به سیاست‌های خارجی دولت در مذاکرات هسته‌ای و حساسیت غرب روی مسایل حقوق بشری این اعدام می‌تواند عقبگردی در مذاکرات باشد و امیدوارم غلامرضا خسروی وجه المصالحه اختلافات داخلی در این خصوص نگردد، چرا که هستند افراد و گروه‌هایی که به هر بهانه و دلیل با روند مذاکرات مخالف هستند و سعی در شکست آن دارند و در این راه دست به هر کاری ولو گرفتن جان یک انسان می‌زنند.»
غلامرضا خسروی از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است که سال ۸۶ در کرمان بازداشت و به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران به ۳ سال حبس تعزیری و ۳ سال حبس تعلیقی محکوم شده بود اما در حین سپری کردن این محکومیت، در یک فرایند غیرقانونی پرونده‌اش مجدداً به جریان افتاد و به اتهام محاربه، به اعدام محکوم شد. این حکم از سوی دیوان عالی کشور تایید شده است.

غلامرضا خسروی جهت اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل شد










خانواده این زندانی سیاسی آخرین ملاقات را انجام داد

غلامرضا خسروی زندانی سیاسی محکوم به اعدام صبح روزجاری جهت اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شد و خانواده‌اش برای آخرین ملاقات فراخوانده شدند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، صبح روز جاری شنبه ۱۰ خرداد ماه غلامرضا خسروی سوادجانی زندانی سیاسی محکوم به اعدام که به تازگی به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بود از بند قرنطینه این زندان به سلول انفرادی منتقل شد تا حکم اعدام در موردش به اجرا درآید.
مسئولین زندان از وی خواستند به خانواده خود بخصوص همسر و مادرش اطلاع دهد تا برای ملاقات خارج از روز و ساعت معمول زندانیان، به ملاقاتش بیایند.
یکی از نزدیکان وی که نخواست نامش فاش شود به گزارشگر هرانا گفت: «اینکه غلامرضا خسروی را خارج از روز معمول ملاقات دادند ثابت می‌کند که قرار است حکم اعدام وی به اجرا درآید. حتی بعد از اینکه یک‌سری از اعضای خانواده با غلامرضا خسروی ملاقات کردند به ایشان گفته شد هرکس دیگر از خانواده که می‌خواهد ملاقات کند نیز زنگ بزنید تا بیاید.»
وی در ادامه تاکید کرد: «غلامرضا خسروی از صبح امروز به سلول انفرادی منتقل شده است.»
گفتنی است، پیش‌تر یک منبع مطلع به گزارشگر هرانا گفته بود: «علوی سربازجوی وزارت اطلاعات پس از حادثه پنج‌شنبه سیاه بند ۳۵۰ غلامرضا خسروی را تهدید کرد که حکم اعدامش را اجرا خواهد کرد.»
آقای خسروی از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است که سال ۸۶ در کرمان بازداشت و به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران به ۳ سال حبس تعزیری و ۳ سال حبس تعلیقی محکوم شده بود اما در حین سپری کردن این محکومیت، در یک فرایند غیرقانونی پرونده‌اش مجدداً به جریان افتاد و به اتهام محاربه، به اعدام محکوم شد. این حکم از سوی دیوان عالی کشور تایید شده است.

بهزاد عرب گل پس از ضرب و شتم در اوین به رجایی شهر تبعید شد





صبح امروز بهزاد عرب گل از زندانیان محبوس در این بند از سوی سربازان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و به زندان رجایی شهر تبعید شد.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این زندانی سیاسی پس از آنکه خدابخشی معاون دادستانی در بند ۳۵۰ حضور یافت به دفتر مدیریت زندان فراخوانده شد و به صورت ناگهانی از سوی سربازان حاضر در محل وی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سپس با دستور مقامات زندان به رجایی شهر کرج تبعید شد.
در پی وقوع این درگیری و شنیدن شده صدای آن در بند ۳۵۰ زندان اوین برخی از زندانیان با سر دادن شعار اعتراض خود را به رفتار غیر انسانی با زندانیان سیاسی ابراز کردند.

تایید محکومیت سه فعال سایبری اهل‌سنت ترکمن





حکم ۲۳ ماه زندان برای دانیال بابایانی، نعمت الله کمی و حبیب‌الله بیگزاده در دادگاه تجدیدنظر به تایید رسید.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این سه شهروند ترکمن اهل‌سنت بدلیل فعالیت در فضای مجازی و بخصوص فیسبوک بازداشت شدند و در شعبه اول دادگاه انقلاب گنبد در ۱۹ آذر ماه سال گذشته هرکدام به ۲۳ ماه زندان محکوم شدند.
طی حکم شعبه دوم دادگاه تجدیدنظر استان گلستان حکم این سه فعال سایبری عینا به تایید رسید.
همچنین عبدالناصر خرمالی دیگر متهم این پرونده به تحمل دوضربه شلاق و همچنین سه میلیون هفتاد هزار ریال جریمه نقدی محکوم شد.
اتهامی که این افراد بخاطر آن محاکمه و محکوم شدند توهین به رهبری، اهانت به رهبر انقلاب، نگهداری ماهواره، اهانت به امامان شیعه و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی عنوان شده است.

احضار نرگس محمدی به دادسرا





نرگس محمدی، نائب رییس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر به شعبه دوم بازپرسی دادسرای انقلاب مستقر در زندان اوین احضار شد.
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر،نرگس محمدی سال ۱۳۸۹ در منزلش در تهران بازداشت و در دادگاه تجدید نظر به ۶ سال زندان محکوم شد. او در سال ۱۳۹۱ مجددا بازداشت و بعد از چند روز به طور غیر قانونی برای تحمل حبس به زنجان منتقل شد و سپس در پی بیماری به مرخصی ۱۰ روزه آمد که تا کنون به زندان فراخوانده نشده است.
کانون مدافعان حقوق بشر اعلام کرد که خانم محمدی بر اساس احضاریه ای که در روز هفتم خرداد ماه ۱۳۹۳ به او در منزلش ابلاغ شده است باید تا روز یکشنبه ۱۱ خرداد ماه در دادسرا حاضر شود. دلیل احضار او “اتهامات مندرج در پرونده” ذکر شده است.
به گزارش سایت کانون مدافعان حقوق بشر، شعبه دوم بازپرسی دادسرای انقلاب مستقر در زندان اوین ضمن ممنوع الخروج کردن نرگس محمدی، نائب رییس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، برای روز یازدهم خرداد سال جاری او را جهت “رسیدگی به اتهامات مندرج در پرونده” احضار کرده، بدون آن که مشخص کند چه اتهامی متوجه وی است و دلائل اتهام چیست.
یکی‌ از نتایج حوادث خرداد سال ۱۳۸۸، احضار، دستگیری و محاکمه فعالان جامعه مدنی به ویژه مدافعان حقوق بشر بود. در این ارتباط تعدادی از اعضا و همکاران “کانون مدافعان حقوق بشر” دستگیر و زندانی شدند که متاسفانه برخی‌ از آنان مانند عبدالفتاح سلطانی و محمد سیف‌زاده هنوز هم در زندان بسر می‌‌برند.

نامه ۱۷ تن از زندانیان سیاسی در خصوص خطر اعدام غلامرضا خسروی





۱۷ تن از زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج و اوین طی نامه‌ای می‌نویسند: «از همه زنان و مردان آزاده، مسلمان و غیر مسلمان، حامیان حقوق بشر و هر انسان طالب سعادت و سربلندی ایران عاجزانه تقاضا می‌کنیم برای ممانعت از اجرای حکم اعدام غلام‌رضا خسروی هر تلاشی می‌توانند به عمل آورند.»
متن کامل این نامه که یک نسخه از آن در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته در زیر می‌آید:
مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا
هرکس دیگری را به ناحق به قتل رساند گویی همه مردم را کشته است و هرکس سبب زندگی کسی شود گویی همه مردم را حیات بخشیده است
غروب امروز شنبه ۱۰\۳\۹۳ انتشار اخبار تکان دهنده‌ای درباره انتقال زندانی سیاسی آقای غلامرضا خسروی به انفرادی بند ۵ زندان رجایی‌شهر جهت اجرای حکم اعدام همه ما را در شوک، نگرانی و اندوه فراوان فرو برده است.
از همه زنان و مردان آزاده، مسلمان و غیر مسلمان، حامیان حقوق بشر و هر انسان طالب سعادت و سربلندی ایران عاجزانه تقاضا می‌کنیم برای ممانعت از اجرای حکم اعدام غلام‌رضا خسروی هر تلاشی می‌توانند به عمل آورند.
جعفر (شاهین) اقدامی
بهمن احمدی‌امویی
مسعود باستانی
کیوان صمیمی
مهدی محمودیان
سعید مدنی
مهدی معتمدی‌مهر
مصطفی‌نیلی
سیر محمد سیف‌زاده
عفیف نعیمی
وحید تبزفهم
بهروز عزیزی توکلی
جمال‌الدین خانجانی
سعید رضایی
عبدالفتاح سلطانی
مهدی خدایی
سیامک قادری

عفو بین الملل: اعدام مرد متهم به «محاربه با خدا» را متوقف کنید





مسئولان ایرانی باید هرچه سریع‌تر اعدام غلامرضا خسروی سوادجانی را که در یک محاکمهٔ ناعادلانه تحت حکم «محاربه با خدا» محکوم شده متوقف کنند.
عفو بین الملل این بیانیه را در جهت نگرانی از اعدام این زندانی در یکشنبه ۱۱ خرداد صادر کرده است. اعضای خانواده غلامرضا خسروی شنبه ۱۰ خرداد توسط مسئولان زندان مطلع شدند که باید به زندان رجایی شهر کرج در نزدیک تهران مراجعت کرده تا محکوم را در خارج از ساعات ملاقات دیدار کنند؛ نشانه‌ای که نگرانی از نزدیکی اعدام را افزایش می‌دهد.
او اکنون در انفرادی به سر می‌برد. محکومان به اعدام معمولا قبل از اعدام به انفرادی فرستاده می‌شوند.
این را حسیبا حاجی صحرایی نمایندهٔ خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین الملل می‌گوید: «یکبار دیگر نیز مقامات ایران قصد دارند شخصی را بدون داشتن پروسهٔ شفاف مغایر با قوانین بین المللی و قوانین ایران اعدام کنند.»
مفهوم جرم (محاربه با خدا) در قانون جزای جدید اسلامی سختگیرانه‌تر بوده و حکم مرگ را تنها به اشخاصی اعمال می‌کند که بطور فعالانه مبارزه مسلحانه کرده باشند. اعدام غلامرضا خسروی یک نقض قوانین ایران و همچنین قوانین بین الملل بوده که خواهان این است که محکوم باید از قوانین جدید که احکام سبکتری را تحمیل می‌کند برخوردار شود.
پیشینه غلامرضا خسروی از زمان دستگیری در سال ۲۰۰۸ به مدت ۴۰ ماه در دوره‌های مختلف در انفرادی بوده است.
در طول مدت زندان به گفته خودش به دلیل عدم پذیرش توبه نامه شکنجه شده و با او بدرفتاری شده است.
او در ۲۰۱۰ به اتهام محاربه با خدا به مرگ محکوم شد که به گفته بعضی به دلیل حمایت او از گروه اپوزسیون سازمان مجاهدین خلق بوده است.
او در بین زندانیانی بود که در ۱۷ اوریل در بند ۳۵۰ زندان اوین زخمی شدند. در پی این واقعه او توسط یکی از مقامات اطلاعاتی تهدید شده که مجازات اعدام وی اجرا خواهد شد.
او در ۲۸ مه از بند ۳۵۰ به قرنطینه منتقل شد که بخشی از زندان رجایی شهر است.
عفو بین الملل به این مسئله واقف است نه خانواه وی و نه وکیل‌اش از این موضوع و دلیلش اطلاع ندارند. طبق قوانین ایران وکلا باید ۴۸ ساعت قبل از اجرای حکم از آن مطلع شوند.
ایران همچنان دومین اعدام کنندهٔ بزرگ جهان بعد از چین است. از ۲۵ می‌ ۲۰۱۴ تا کنون ۱۵۱ اعدام توسط مقامات و رسانه‌های دولتی گزارش شده است در حالیکه منابع قابل اطمینان گزارش ۱۸۱ اعدام بیشتر را می‌دهند.
برای اطلاعات بیشتر یا تقاضای مصاحبه لطفا با دفتر نشریهٔ عفو بین الملل تماس بگیرید
+۴۴۷۷۷۸۴۷۲۱۲۶
press@amnesty. org

نامه مادر غلامرضا خسروی به احمد شهید





مادر غلامرضا خسروی زندانی محکوم به اعدام که جهت اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل شده طی نامه‌ای به احمد شهید می‌گوید: «جان غلامرضا درخطر است وجان من هم به او بسته است، از شما تقاضا می‌کنم که غلامرضا را به من و خانواده‌اش برگردانید. او همسر و یک پسر ۱۷ ساله هم دارد.»
متن کامل این نامه را که در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته در زیر می‌خوانید:
من خانم بیگم یادی؛ ۷۱ ساله؛ مادرغلامرضا خسروی سوادجانی زندانی سیاسی محکوم به اعدام درزندان رجائی شهر می‌باشم.
به غلامرضابه خاطر کمک ناچیزمالی به شبکه تلویزیونی خیلی ظلم شده، ‌۱۲۰۰ روز زندان انفرادی کشیده و به او حکم اعدام داده‌اند که تایید هم شده است. مسئولان ایران هم اصلا به فکر من و خانواده‌اش نیستند
امروز ۳۱ می‌۲۰۱۴ غلامرضا را به انفردی منتقل کرده‌اند و از ما خواسته شده که به ملاقات او برویم که خیلی‌ نگران کننده است.
جان غلامرضا درخطر است وجان من هم به او بسته است، از شما تقاضا می‌کنم که غلامرضا را به من و خانواده‌اش برگردانید. او همسر و یک پسر ۱۷ ساله هم دارد.
بیگم یادی – خرداد ۱۳۹۳

نامه یک دانشجوی بهایی به اساتید زندانی دانشگاه بهاییان





پس از انقلاب فرهنگی سال ۱۳۵۹ در ایران و بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها در سال ۱۳۶۱، بر طبق مصوبه شورای انقلاب فرهنگی، دانشجویان و اساتید بهایی از دانشگاه‌های سراسر کشور اخراج شدند و «پاکسازی» بهاییان از دانشگاه‌ها آغاز شد.
در سال ۱۳۶۶، ۲۵۰ جوان بهائی که دیگر نمی‌توانستند به دلیل فرم مذهب وارد دانشگاه‌های دولتی ایران شوند برای دوره اول این دانشگاه داوطلب شدند و دروس خود را در رشته‌های علوم پایه، عربی، مطالعه آثار دینی و ادبیات آغاز کردند.
دوره اول این دانشگاه در سطح کاردانی و ظرفیت پیش بینی شده حداکثر ۱۰۰ نفر بود که پس از مدت کمی سطوح دانشگاهی تا سطح کار‌شناسی توسعه یافت و عملاً دو گروه ادبی و علمی در این دانشگاه تشکیل شد.
پس از گذشت یک ترم گروه علمی خود به گروه طبیعی و ریاضی تقسیم شد. وپس از مدتی رشته‌های دیگر نیز به این دانشگاه اضافه شد و مدرک آن نزد بسیاری از دانشگاه‌های بزرگ دنیا معتبر شناخته شد. ولی این دانشگاه و اعضای تشکیل دهنده آن مورد هجوم نیروهای حکومتی بودند و تا کنون چندین بار در آزمایشگاه‌ها و کلاس‌ها وارد شده و تعدادی را بازداشت کرده و وسایل را نیز مصادره نمودند.
در تاریخ یکم خرداد ماه ۱۳۹۰، به منازل تعدادی از بهائیان در سراسر ایران حمله شد و ۱۵ نفر از اساتید و دانشجویان این دانشگاه بازداشت شدند.
در این برخورد منازل اکثر افراد بازداشت شده از سوی ماموران وزارت اطلاعات تفتیش شد. آزمایشگاه تخصصصی شیمی این دانشگاه نیز از طرف وزارت اطلاعات پلمب و تمام تجهیزات آن ضبط گردید.
هم‌اکنون ۳۳ شهروند بهایی در زندان رجایی شهر کرج نگهداری می‌شوند که نیمی از ایشان را اساتید دانشگاه بهایی تشکیل داده‌اند،. از آن جمله می‌توان به محمود بادوام، کیوان رحیمیان، کامران رحیمیان، روح الله زیبایی و امان‌الله مستقیم اشاره کرد.
همچنین نسیم باقری و فاران حسامی دو تن دیگر از اساتید این دانشگاه هم‌اکنون در بند نسوان زندان اوین نگهداری می‌شوند.
در زیر نامه یک دانشجوی بهایی را در قدردانی از این اساتید زندانی می‌خوانید:
حریم عشق را در گه بسی بالا‌تر از عقل است
کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد
عشق به یادگیری و دانستن از ازل در طینت انسان سرشته شد و‌‌‌‌ همان سر منشاء اختراعات و اکتشافات و پیشرفت و تمدن بشری گردید و آن کس که علم را به فرزندان آدمی می‌آموزد در همه ادیان و آرمان‌ها جایگاهش ستودنی است. حال اگر معلمی در قبال انجام این رسالت مقدس به جای دریافت مزد و پاداش و تقدیر، ستم و جفا بیند، چه باید گفت؟؟!!؟
و چون «نصیب عاشقان روی دوست تیر جفاست نه در عطا و جام بلاست نه جای صفا» در تاریخ شاهدیم نفوسی که قلبشان برای خدمت به بشر و اعتلا انسان‌ها می‌تپید، الزاما از مردم عصر خود تقدیر و ستایش ندیدند بلکه چه بسا که به این وفا با جفا پاسخ داده شد با این وجود در برابر این بی‌مهری‌ها دست از ادامه راه خود بر نداشتند لذا شایسته است که نامشان بر لوح وجود با آب زر نگاشته گردد.
حال نیز در این زمان در کشور عزیز ما ایران، آنان که جایگاه علم را به منزله نردبانی در جهت ارتقاء بشریت شناخته‌اند به سبب آنکه نسل جوان را به نور علم منور سازند کمر همت بسته‌اند و در شرایطی به این خدمت قائمند که همکارانشان دقیقا به همین گناه!! به تحمل ۴ یا ۵ سال زندان محکومند.
اساتید فعلی موسسه BIHE خدمت ذی قیمت خویش را بر لبهٔ تیغ به انجام می‌رسانند و چه کلامی یا عبارتی در خور تقدیر از این همه فداکاری است؟
قلم جولان می‌دهد اما کلامی بس قاصر به رشتهٔ تحریر می‌آید «اینجانب فرهود باغی به عنوان یک دانشجو از تک تک اساتید و استاد یاران در این موسسه کمال امتنان و تشکر را دارم و اگر توفیق یار باشد و درس خود را به پایان برسانم سهم عظیم این عزیزان را در این جریان فراموش نمی‌کنم. آرزویم آن است که ثمرات این خدمت را در زندگی خویش به اضعاف مضاعف به چشم ظاهر مشاهده نمایند و این چند کلمه را نیز به عنوان تقدیری نارسا بپذیرند.»
به امید ایرانی سربلند و مفتخر