نامه خانواده های جمعی از زندانیان سیاسی به دادستان تهران

خانواده های جمعی از زندانیان سیاسی طی نامه ای به دادستان تهران، با برشمردن شرایط سخت زندانیان،مواردی از جمله ضرورت مرخصی های استعلاجی برای بیماران دربند و فراهم آوردن امکان دسترسی به درمان تخصصی برای کلیه بیماری های ایشان را متذکر شدند.

به گزارش هرانا به نقل از سحام، متن این نامه به شرح ذیل است:

جناب آقای دولت آبادی
دادستان محترم تهران

سلام علیکم

از آن جا که سال هاست هیچ گونه امکان دیدار و گفت و گو با شما مهیا نیست و از آن جا که نماینده شما و دادیار ناظر زندانیان سیاسی پاسخ گویی لازم را به سوالات خانواده های زندانیان سیاسی در مورد حق مسلم عزیزانشان شامل استفاده از حق آزادی مشروط، مرخصی، ملاقات حضوری، تماس تلفنی و درمان تخصصی را ندارد، برآن شدیم تا طی نامه ای خدمت جنابعالی ضمن تبریک عید سعید فطر توجه شما و دیگر مسئولین قضایی را به این نکته جلب کنیم که در کشور اسلامی ما آن چه می تواند زمینه را برای ترویج دین مبین اسلام فراهم آورد استفاده از خشونت و اعمال اشد مجازات برای جرم ناکرده و سنگ دلی و بی تفاوتی نسبت به حقوق اولیه انسان ها نیست بلکه به عکس تمسک به سیره و روش پیامبر رحمت حضرت ختمی مرتبت و بهره مندی از شیوه های نرم و مهربانانه برای جلب قلوب انسان ها و ایجاد وحدت میان آن ها و سوق یافتن به طریق حق و حقیقت همیشه نتیجه بخش بوده است.

بدین وسیله متذکر می شویم خوب است حال که بحث غیرت دینی نقل محافل درون نظام است، دستگاه قضا نیز غیرت دینی اش را مصروف بازگشت به احکام رحمانی دین محمد (ص) نماید و با فرزندان مظلوم این سرزمین بیش از این ناروایی نکند و اگر قرار است حضرات در فتنه ۸۸ باقی بمانند و زندان را هم چنان آباد و پررونق نگاه دارند و هر روز قصه تازه ای ساز کنند لااقل به وصایای شهید رمضان گوش جان بسپارند و با اسیر مدارا کنند. محروم ماندن بخش اعظم زندانیان سیاسی از درمان و اقدامات پزشکی با هیچ دین و آئینی مطابقت ندارد و این گونه زجر و شکنجه روحی و روانی زندانی و خانواده اش به دلیل بی توجهی و بی مبالاتی نسبت به سلامت عزیزان دربند بی شک اقدامی انسانی نیست چه رسد به رأفت اسلامی.

در پایان ضمن تشکر از معدود اقدامات دادستانی از جمله آزادی خانم مهناز محمدی که بی شک ادامه حضور در زندان برای وی لطمات و صدمات جبران ناپذیری به بار می آورد، ضرورت مرخصی های استعلاجی برای بیماران دربند و فراهم آوردن امکان دسترسی به درمان تخصصی برای کلیه بیماری های ایشان را متذکر می شویم. کاش شما و همکارانتان در مورد حق الناس غیرت دینی به خرج می دادید و اجازه نمی دادید بیش از این جان زندانیان سیاسی به مخاطره بیفتد. چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است!

با آرزوی توفیق

جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی

۱۵/۵/۱۳۹۳