رامین آقازاده قهرمانی، چهارمین قربانی جنایات کهریزک است که پس از آزادی در ۲۷ تیرماه به دلیل شکنجه‌های جسمانی در این بازداشتگاه و وجود لخته‌های خون در سینه‌اش جان سپرد.
در بهمن‌ماه ۱۳۸۸ عبدالحسین روح‌الامینی، پدر محسن روح‌الامینی اعلام کرد که رامین قهرمانی مقتول چهارم بازداشتگاه کهریزک است.
مادر این قربانی کهریزک پس از چند ماه پیگیری و مراجعه به دادگاه به دلیل فشارهای زیاد مجبور به دادن رضایت شد اما از نظر او پرونده قتل فرزندش هیچگاه مختومه نیست و مسببین اصلی روزی باید پاسخگو باشند.
متن گفت‌و‌گوی جرس با اعظم آقا ولی مادر رامین آقازاده قهرمانی را با هم می‌خوانیم:
خانم آقازاده حکم کهریزک را اعلام شد، نظرتان در خصوص حکم صادره برای قضات متهم این پرونده چیست؟
واقعا انتظار چنین حکمی را نداشتم و شوک آور است. قاضی خراسانی با آن سابقه این بود نتیجه دادگاه؟ یعنی دویست هزار تومان نصف پول یک بازنشسته هم نیست و فقط سه تا قوطی روغن نباتی با آن می‌توان خرید. وقتی مرتضوی در تامین اجتماعی پست می‌گیرد یعنی اینکه شما بروید دنبال کارتان!
از رامین بعنوان چهارمین قربانی جنایات کهریزک نام برده می‌شود، علت رضایت شما چه بود؟
بعد از کشته شدن رامین تمام زندگی ما بهم ریخت. همسرم سر خاک سکته مغزی کرد و مدتی بعد هم فوت کرد و پسر دیگرم تاثیر حادثه بیمار و افسرده شد. من هم یک زن تنها درگیر این مشکلات بودم. گذشته از آن فکر می‌کنید اگر پیگیری می‌کردم رسیدگی می‌شد؟ الان دادگاه هم تشکیل شد اما یک دفعه دیدیم که به غیر از خانواده روح الامینی خانواده‌های دیگر رضایت دادند. چهار سال این خانواده‌ها دنبال شکایتشان بودند برایشان چکار کردند؟ معلوم است که شکایات ما به جایی نمی‌رسد اما ما خدا را داریم.
رامین بعد از آزادی از شکنجه‌ها و بلاهایی که در کهریزک بر سرش آوردند حرفی هم زد؟
در واقع علت افسردگی برادر رامین همین بود که رامین برای او اتفاقاتی را که در کهریزک افتاده بود تعریف کرد. به خود من برای اینکه می‌دانست رنج می‌کشم هیچی نگفت و برای برادرش تعریف کرده بود. غرور هم داشت نمی‌خواست آن اتفاقات وحشتناک را برای کسی بگوید تنها با برادرش در میان گذاشته بود. آثار شکنجه هم بر روی بدنش بود و علت مرگ را هم همین ضرب و شتم‌ها گفتند.
برای گرفتن رضایت شما را تحت فشار قرار دادند؟
خانم، خیلی بدبختی کشیدم اما گفتن چه فایده‌ای دارد؟ البته اول پنج و شش بار دادگاه رفتم بعد زندگی‌ام فنا شد و به خدا واگذار کردم. اصل مسئله کشته شدن رامین است. بچه سالم را خودم با دست خودم بردم تحویل دادم و چه بر سرش آوردند.
موقع رضایت دادن هم به همان قاضی گفتم من الان مسلمان نشدم از بچگی مادرم اسلام را به من آموخت و الان هم در این دنیا کاری از دستم بر نمی‌آید اما سر پل صراط منتظر شما می‌مانم و خدا ارحمن الراحمین است.
به عادلانه بودن دادگاه رسیدگی به پرونده کهریزک باور داشتید؟
من خودم می‌دانستم رسیدگی نمی‌شود البته این نظر من است. حالا شاید از نظر قانونی رسیدگی نشود اما ما در مملکت اسلامی زندگی می‌کنیم و معتقدیم خدا جای حق نشسته است بالاخره اینطور نمی‌ماند. واقعا چشمم آب نمی‌خورد کاری انجام داده شود. مگر حیدری فر در کرمانشاه تیراندازی نکرد؟ چی شد؟ اگر من الان تیراندازی می‌کردم همین برخورد را می‌کردند؟ قاضی که باید بیشتر تحت کنترل باشد؟ مقصر اصلی کشته شدن فرزندم را هم کسی می‌دانم که دستور انتقال فرزندم را به کهریزک داده یعنی قاضی حداد. مگر بچه من که با سختی بزرگش کردم چکار کرده بود که اینطور با او رفتار کردند؟ من توکلم بخداست. خدا خودش بزرگ‌ترین قاضی است و شکایتم را به دادگاه عدل او برده‌ام.
امسال هم مانند سالهای گذشته محدودیت‌هایی برای برگزاری مراسم سالگرد فرزندتان وجود دارد؟
بله، ما خودمان سر مزار می‌رویم و مراسم برگزار نمی‌کنیم، اذیت می‌کنند و نمی‌گذارند.
* * * * *
پس از نزدیک به چهار سال، قضات شعبه ۷۶ دادگاه کیفری پس از محاکمه قضات متهم در پرونده کهریزک، سه متهم پرونده را در رابطه با اتهام بازداشت غیرقانونی به انفصال دایم از خدمات قضائی و پنج سال سال انفصال از خدمات دولتی محکوم کردند.
همچنین سعید مرتضوی متهم ردیف اول پرونده در خصوص اتهام گزارش خلاف واقع به دویست هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد.
در این زمینه، علی جوادی فر پدر امیر جوادی فر با بیان اینکه هنوز حکمی به ما اعلام نکرده‌اند، می‌گوید: «تا زمانی که از مراجع ذی صلاح این حکم را نبینیم نمی‌توانیم اظهار نظر کنم.»
پس از دهمین جلسه دادگاه پرونده کهریزک پدر امیر جوادی فر از شکایت خود در مورد اتهام معاونت در قتل دادستان سابق تهران صرفنظر کرده است. او در عین حال گفت که رضایت‌اش تنها درباره سعید مرتضوی است و شکایت‌اش از دیگر مته‌مان این پرونده یعنی علی اکبر حیدری فر و حسن دهنوی (حداد) به قوت خود باقی است.
صالح نیکبخت در مصاحبه‌ای با روزنامه شرق و در پاسخ به این پرسش که گفته می‌شود سعید مرتضوی بار‌ها با وکلا و خانواده‌های شاکیان برای گرفتن رضایت تماس گرفته، گفته بود: «در دادگاه هم گفته‌ام در حدود ۱۸بار مستقیم و غیرمستقیم با واسطه و بی‌واسطه سعید مرتضوی درخواست ملاقات با من یا راضی‌کردن موکل و گذشت را کرده بود ولی من به او گفتم که من یک کار حرفه‌ای می‌کنم و این‌ها در زمره مسوولیت من نیست. احتمالا همانطور که با من تماس گرفته‌اند با و‌کلای دیگر هم تماس گرفته شده است.»
امیر جوادی فر به اتفاق محمد کامرانی و محسن روح الامینی، سه قربانی بازداشتگاه کهریزک هستند که به دلیل شکنجه‌های صورت گرفته در این بازداشتگاه جان باختند.
متن گفت‌و‌گوی جرس با برادر امیر جوادی فر یکروز پیش از صدور حکم دادگاه کهریزک را با هم می‌خوانیم:
آقای جوادی فر بعد از یازده جلسه دادگاه پشت درهای بسته، پرونده رسیدگی به جنایات کهریزک طی روزهای آینده با صدور رای قاضی به پایان می‌رسد شما روند رسیدگی دادگاه در این زمینه را چطور ارزیابی می‌کنید؟
به نظر ما دادگاه خوب برگزار شد و روند دادرسی مثبت بود، اما باید منتظر رای قاضی بمانیم.
همانطور که می‌دانید افکار عمومی این پرونده را با حساسیت دنبال می‌کردند چرا دادگاه غیرعلنی برگزار شد؟
این در حقیقت بخاطر تشخیص قاضی و هیئت قضایی بود و ما به عنوان شکات و اولیاء دم به این قضیه اعتراض داشتیم و حتی آقای مرتضوی و سایر مته‌مان هم به این قضیه اعتراض داشتند. ما ترجیح می‌دادیم دادگاه بصورت علنی برگزار شود و تا روز آخر هم صحبت کردیم که بهتر است این دادگاه به صورت علنی باشد تا افکار عمومی در جریان قرار بگیرد اما تشخیص قضات و هیئت قضایی این بود که دادگاه به این شکل برگزار شود.
علت اینکه پدرتان بطور ناگهانی اعلام رضایت کردند چه بود؟
ببینید ما بعد از اعلام رضایت یک بیانیه‌ای در روزنامه شرق منتشر کردیم که جواب این سوال و دلایلمان در آن آمده است.
آیا مرتضوی و مته‌مان دیگر با شما در این زمینه صحبتی کردند؟
در هر حال هر چه که بود ما در دادگاه صحبت کردیم و به علت غیرعلنی بودن دادگاه بیشتر نمی‌توانم جزییات را توضیح دهم.
چرا تنها در مورد آقای مرتضوی که اکثر حقوقدانان معتقدند متهم اصلی این پرونده است اعلام بخشش کردید؟
به هر صورت ما به این جمع بندی رسیدیم که تنها نسبت به اتهامات ایشان اعلام بخشش کنیم.
پس هدف شما از پیگیری این پرونده چیست؟
ما تنها در مورد آقای مرتضوی اعلام بخشش کردیم، نه در مورد متهمین دیگر. ما در همان بیانیه هم اعلام کردیم که هدف اصلی ما از پیگیری پرونده کهریزک این بود که اولا رویه‌هایی که در یک مقطع زمانی در نیروی انتظامی و در قوه قضاییه جاری بوده، اصلاح شود. در واقع روندی که مته‌مان را دستگیر می‌کردند و به خانواده‌هایشان اطلاع داده نمی‌شد و این امر باعث می‌شد که آن‌ها روزهای به جاهای مختلف رجوع کنند بدون اینکه از سرنوشت عزیزان خود باخبر باشند. هدف ما این بود که این رویه‌ها اصلاح شود و از اتفاقات مشابه جلوگیری شود. دلیل پیگیری ما همین اصلاح رویه‌ها بود چون امیر که دیگر بر نمی‌گردد و امیدواریم چنین اتفاقاتی برای سایر بچه‌های کشورمان نیافتد.
در نامه شما به دلایل و مصالحی اشاره شده می‌توانید در این مورد توضیح دهید؟
چون دادگاه غیرعلنی بوده من نمی‌توانم وارد جزییات قضیه شوم. در هر حال ما بعنوان اولیاء دم و هم متهمین مسائل خود را در دادگاه مطرح کردیم و مرجعی که باید به این قضیه رسیدگی کند و حکم قضایی را صادر کند، دادگاه محترم کیفری استان است و باز هم پیگیری‌های آتی هم وجود دارد. به هر حال ما به این جمع بندی رسیدم که تا همین مرحله هم که پرونده را پیگیری کردیم باعث شد که یکسری قضایا مشخص شود و رویه‌ها اصلاح شود. قضاوت نهایی هم بر عهده خود قوه قضاییه است که نظرش را بدهد.
اگر حکمی هم برای متهمین صادر شود اتفاقات کهریزک و آنچه بر سر قربانیان آن افتاد قابل بخشش است و کشته شدن امیر‌ها به فراموشی سپرده خواهد شد؟
قطعا نخیر، بار‌ها هم گفته‌ام شاملو شعری دارد که می‌گوید «تلخ چون غرابه زهریست». فقدان امیر هم همچون غرابه زهری است که همیشه با ماست. این غمی نیست که کهنه شود و همیشه در وجود ما زنده است. امیدواریم مسائل مشابهی در داخل مملکت اتفاق نیافتد و سایر فرزندان ایران زمین از این اتفاقات مشابه ضربه نخورند.
اگر حکمی که برای متهمین صادر خواهد شد غیرعادلانه باشد آیا اعتراض خواهید کرد؟
از نظر حقوقی نمی‌دانم به شیوه‌ای قابل پیگیری است اما چون دادگاه کیفری استان بوده شاید جای اعتراض باشد البته نمی‌دانم برای شکات هم جای اعتراض هست یا نه؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر