۱۳۹۲ اسفند ۱۳, سه‌شنبه

دریاچه زریوار؛ بیماری در حال مرگ





محمدناجی کانی سانانی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، اظهار کرد: به دلایل مشهود وضعیت دریاچه زریوار یک پله از وضعیت خطرناک فراتر رفته است و اکنون در وضعیت احتضار قرار دارد.
وی سپس به تبیین مواردی که دریاچه زریوار را تهدید می کند، پرداخت و افزود: بستن سد در جنوب دریاچه، علاوه بر اینکه تخلیه طبیعی را از بین برده است، موجب پرغذایی دریاچه می شود و به یکی از مشکلات زریوار تبدیل شده است.
وی ادامه داد: انحراف رودخانه چم بزرگ به سمت دریاچه یکی دیگر از تهدیدات دریاچه است که ۱۸ تا ۳۲ میلیمتر رسوبات به دریاچه می آورد.
کانی سانانی به هزار و ۵۰۰ هکتار نیزار و زمین های اراضی مرطوب اطراف دریاچه نیز اشاره کرد و گفت: این زمین ها در هر هکتار ۲۰ تن مواد گیاهی تولید می کنند که سالانه ۳۰ هزار تن مواد گیاهی به سمت دریاچه گسیل می شود که حجم بالایی است.
وی افزود: این حجم زیاد از مواد گیاهی به رسوبات زیستی تبدیل می شود که رشد بیش از حد نیزارها را در پی دارد.
به گفته وی این نیزارها بسیاری اوقات توسط مردم آتش زده می شوند که خاکستر حاصل از این آتش سوزی PH آب را هم تغییر می دهد.
وی گفت: در کنار گسترش نیزارها و ورود فاضلاب روستاهای اطراف، با پدیده پرغذایی دریاچه زریوار روبرو هستیم که در اثر آب شویی پساب های اطراف دریاچه تشدید می شود.
مدیرعامل انجمن سبز چیا مریوان افزود: پرغذایی آب دریاچه موجب شده است که در هر مترمربع آب زریوار، موجودات زنده ای همچون پلانگتون ها سه کیلوگرم بیشتر از آب های طبیعی باشد که مقدار آن هزار و ۳۰۰ گرم در هر متر مربع است.
کانی سانانی، متان زایی را یکی دیگر از مشکلات دریاچه زریوار دانست و ادامه داد: در اثر تجزیه سلولز گیاهانی که بر اثر پرعذایی رشد کرده اند گاز متان تولید می شود.
وی افزود: تولید گاز متان، حرارتی ایجاد می کند که در تبخیر آب دریاچه و کاسته شدن از حجم آب نقش مهمی دارد.
وی گفت: گل نیلوفر که پیشتر پس از چهار متر رشد به سطح آب دریاچه می رسید امروز در یک متری به سطح می رسد.
وی بیان کرد: ارتفاع نی های دریاچه که قبلا در نهایت به چهار متر می رسید اکنون به شش متر هم می رسد.
وی وجود چاه های بیشمار اطراف دریاچه را یک خطر دیگر برای زریوار خواند و گفت: صدها چاه آب برای تامین آب آشامیدنی شهر مریوان و روستاهای اطراف حفر شده است که از این چاه ها برای تامین آب زمین های کشاورزی هم استفاده می شود.
کانی سانانی افزود: وجود این چاه ها در کاسته شدن از حجم آب دریاچه زریوار تاثیر مهمی دارد.
وی با اشاره به اینکه مسوولین سال ها است قول ایجاد تصفیه خانه بر روی فاضلاب را داده اند، گفت: ۵۰۰ لیتر در ثانیه فاضلاب وارد رودخانه قدیم مریوان می شود که آن هم به رودخانه سیروان می ریزد که اگر این آب تصفیه می شد نیازی به حفر چاه های مختلف نبود.
مدیرعامل انجمن سبز چیای مریوان با بیان اینکه اگر هر نوع تغییر و ضایعاتی در اکوسیستمی ایجاد شود کل اکوسیستم را به خطر می اندازد، افزود: تمامی خطرات در کنار آتش سوزی های گاه و بیگاه در نیزارهای دریاچه بسیاری از پرندگان مهاجر را از حضور در زریوار فراری داده است.
وی با اشاره به اینکه امروز این پرندگان زیستگاه دریاچه زریوار را ناامن می بینند، اظهار کرد: پیشتر که دست کم هزار فلامینگو به دریاچه می آمد، در سال گذشته فقط پنج عدد از این پرنده در زریوار مشاهده شده است.
به گفته کانی سانانی پلیکان دو سال، قو نزدیک به هفت سال و حواصیل کاکل دار ۱۰ سال است که در زریوار دیده نشده اند.
وی دخل و تصرف ها و ساخت و سازهای اطراف دریاچه را نیز یکی دیگر از مشکلات دریاچه بیان کرد و گفت: پرندگان مهاجر به راحتی این تغییرات را حس می کنند و زیستگاه را برای زندگی نا امن می بینند.
وی وضعیت زریوار را یک پله بالاتر از خطر می داند و می گوید: امروز زریوار همچون بیماری است که مرگ را در جلوی چشمان خود می بیند

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر