”دیری است
مثل ستاره ها، چمدانم را
از شوق ماهیان و تنهایی خودم
پرکرده ام، ولی
مهلت نمی دهند که مثل کبوتری
در شرم صبح پر بگشایم“
فرزاد کمانگر
در سحرگاه یکشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹، فرزاد کمانگر به همراه چهار زندانی کرد محکوم به اعدام در زندان اوین به دار آویخته شد، در حالیکه در طول دوران حبس، روزهای طولانی را در انفرادی گذرانده و در زندان های مختلف مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار گرفته بود.
یک سال و اندی پیش از سپیده دم ۱۹ اردیبهشت، حکم اعدام او از سوی شعبه ۳۰ دادگاه انقلاب به جرم عضویت در پ ک ک صادر شده بود، با وجود این واقعیت که هیچ مدرک و مستندات روشنی در پرونده او وجود نداشت.
خلیل بهرامیان وکیل فرزاد پس از اجرای حکم گفت: آقایان حتی یک سر سوزن مدرک ندارند. اگر کوچکترین دلیلی علیه فرزاد دارند، من علاوه بر این که حاضرم پروانه وکالتم را برای همیشه پاره کنم، حاضرم هرگونه مجازاتی را تحمل کنم.
اتهام واهی اقدام به فعالیت مسلحانه و صدور حکم اعدام برای یک معلم که در طول عمر کوتاه خود هرگز قلم را بر زمین نگذاشته بود، معلمی از پایین ترین طبقات اجتماع از شهر کردنشین و محروم کامیاران، نشانه ترس و جبن عجیبی است. ترس از ماهیت صلح آمیز، هدفمند و تاثیرگذار فعالیت های مدنی، فعالیت هایی که می توانند در بنیان خود دگرگون کننده باشند، راس هرم قدرت و تبعیض را نشانه بگیرند و آن چیزی را به ارمغان بیاورند که هیچ گاه خشونت و اسلحه نمی تواند: تثبیت دموکراسی از پایین ترین لایه های اجتماع و مطالبه حلقه های گمشده تاریخی، مطالبه آزادی، عدالت و برابری قومی. فرزاد، چراغ دانش در دست، به قلب تاریکی حمله کرده بود و این را قساوت ابلیس وار تاریکی بر نمی تابید.
فرزاد یک فعال مدنی بود، یک فعال صنفی، یک فعال قومی. فرزاد یک معلم بود و اگر بپذیریم که معلمان پیامبران بدون اعجازند، باید بگوییم پیام فرزاد را همه به روشنی شنیدند. صدایش در گوش جهان پیچید که ” ما هم مردمانیم، ای کاش قصه کرد دیگر قصه آن زنی نباشد که سهمش از شوهر فقط ناسزای هر روزه است.”
فرزاد در سحرگاه ۱۹ اردیبهشت ۸۹ در پای چوبه دار زندان اوین جاودانه شد، با طرح لبخندی در عکس ها، عکس های به جا مانده از او و کودکان کامیاران، در قاب تصویری در دستهای مهربان مادرش در لباس کردی.
فرزاد یک شاه ماهی بود که در سحرگاه ۱۹ اردیبهشت به جریان آبی دریاها پیوست. …..
نسرین هزاره مقدم
عضو هیات تحریریه وبسایت حقوق معلم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر