پارک ملی گلستان نقطه تلاقی دو ناحیه رویشی ایرانی – تورانی و جنگلهای هیرکانی است و تنوع زیستی وغنای پوشش گیاهی آن را از همه مناطق متمایز میکند.
متاسفانه این زیستگاه ملی با وجود وعدههای دولت برای حفاظت آن هر بار به دلیل نبود حمایتها و کمبود تجهیزات، میزبان آتشسوزیهای وسیع میشود و درحالی که ۲۰ درصد گونههای کشاورزی و جانوری دراین مناطق وجود داشته، پس از بروز چنین مشکلاتی مشخص نیست که چه میزان از این ظرفیت باقی مانده است.
در شرایطی که غفلت انسانی، موثرترین عامل در آتشسوزیها بوده، برخی از مسئولان دست عمدا را دراین آتشسوزیها شناسایی کردهاند و خواستار پیشنهاد تشدید مجازات و راهکارهای قانونی برای برخورد با مسببان آسیب به جنگلها شدهاند.
به گزارش هرانا به نقل از ایسنا، «معصومه ابتکار» که بارها از تشدید مجازات متخلفان خبر داده است، میگوید: تشدید مجازات در شورای عالی محیط زیست و راهکارهای قانونی برای برخورد با مسببان آسیب به جنگلها مطرح شده است واین موضوع درشورایعالی محیط زیست در حال بررسی است.
وی همچنین از نمایندگان مجلس شورای اسلامی میخواهد تا با پیشنهاد قانونی، بازدارندگی بیشتری در مقابل آسیب به طبیعت در جامعه ایجاد کنند.
اما حمیدرضا خیلدار فرمانده یگان حفاظت محیط زیست جزو افرادی است که عامل انسانی را موثرترین عامل در آتشسوزیها میداند و تصریح میکند: از نظر ما متخلفان عمدا دست به آتشسوزی میزنند.
البته وی علل افزایش چشمگیر آتشسوزی جنگلها در چند ماه اخیر را، عوامل مختلفی میداند و مثال میزند: درجه دما افزایش پیدا کرده و بارندگی نیز با کاهش قابل توجهی مواجه بوده است. به طور کلی به دلیل گرما و خشکسالی جنگلها مستعد اشتعال شدهاند. اما متاسفانه عامل انسانی موثرترین عامل در آتشسوزیها بوده و از نظر ما متخلفان عمدا دست به آتشسوزی میزنند.
سرهنگ خیلدار با تاکید بر اینکه باید مناطق را به صورت هوشمند حفاظت کنیم پیشنهاد میدهد: برای حفظ جنگلها نیاز به استفاده از سیستم پایش هوشمند و دوربینهای مداربسته داریم. دوربینهایی حساس به حرارت که از طریق سیستم وایرلس هشدار میدهد. درهمه کشورها از چنین سیستمی برای حفاظت مناطق استفاده میکنند و برای بکارگیری این سیستم نیاز به اعتبار سنگینی است.
آتشسوزی چندین هکتار از جنگلهای گلستان در حالی اتفاق میافتد که ارزش بالای این زیستگاه طبیعی قابل قیمتگذاری نیست و به گفته حافظان این پارک ملی دراغلب مواقع با استفاده از نیروهای مردمی آموزش ندیده و نیروهای هلال احمر با امکاناتی در حد سطل و … توانستهاند آتش را مهار کنند.
یک فعال محیط زیست نیز درباره امکانات محدود محیط بانان برای خاموش کردن حجم وسیع آتش با ایسنا سخن میگوید.
مژگان جمشیدی اعتقاد دارد: محیط بانان واقعاً با امکانات محدود، بیل و کلنگ و دبهٔ آب، باید برای خاموش کردن آتش تلاش کنند. تنها وسیله محیطبانان برای خاموش کردن آتش، یک تراکتور با مخزن آب و یک ماشین آتشنشانی قدیمی است که تنها قابل استفاده در مناطق مسطح است.
جمشیدی ضمن انتقاد از وزارت کشور و ستاد مدیریت بحران برای بیتوجهی و همکاری نکردن برای اطفای حریق میگوید: این پارک منابع ملی ماست اما مسئولان نگاه ملی ندارند و آتش سوزی جنگل را اتفاقی نمیدانند و انگار باید حادثه بدتری رخ دهد تا یاری برسانند.
وی درباره آتش سوزیهایی پارک ملی گلستان میگوید: امسال هشت آتشسوزی وسیع در این مناطق رخ داده است که ۵ مورد به دلیل سهلانگاری در حاشیه جاده گلستان توسط مسافران عبوری رخ داد و۳ آتش سوزی عمدی ایجاد شد. البته مسلم است بعضا مسافران عبوری، ارزشهای پارک ملی را نمیدانند. خیلی از افراد که مقصدشان گلستان نیست و از ارزشهای یک پارک ملی خبردار نیستند وقتی به محیط خوش آب و هوا میرسند طبیعتاً ماشین خود را کنار زده و بساط آتش را به راه میاندازند.
این فعال محیط زیست درباره شرایطی که حیات وحش در زمان آتش سوزی زیستگاهها دارند، میگوید: قسمتی از پارک ملی گلستان میسوزد و در زمان حریق خیلی از گونهها مجبور به مهاجرت میشوند. در زمانی که مجبور به خروج از پارک ملی شده طعمه شکارچیان میشوند چون خارج از پارک ملی، منطقه آزاد است و محیط بانی وجود ندارد که مواظب گونهها باشد.
آتش سوزیهای سریالی جنگل گلستان درهفتههای اخیر اگرچه سر و صدای زیادی به همراه داشت اما باید دید که مسئولان نیز مانند محیط بانان که پس از خاموش کردن جنگل مدتی منتظر خاموش شدن کامل خاکستر آن میمانند عمل میکنند یا اینکه آسوده شده و پرونده خطر حریق در جنگلها را بسته به سراغ مساله جدیدی میروند و از احتمال وقوع مجدد این اتفاقات غافل میشوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر